- накбат
- [نکبت]а. кит. бадбахтӣ, мусибат, сахтӣ; машаққат, ранҷ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
осеб — [آسيب] 1. озор, ранҷ, дард 2. зарар, зиён, газанд 3. офат, накбат, бало 4. зарба, садама, кӯфт; осеб расондан зарар расондан, зиён ворид сохтан ба чизе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фалокат — [فلاکت] а. накбат, бадбахтӣ, ҳодисаи шуми накбатовар; бало, мусибат, фалакзадагӣ; фалокат рӯй додан воқеъ шудани ягон ҳодисаи бадбахтона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фалокатбор — [فلاکت بار] пур аз бадбахтӣ ва накбат; бадбахтиовар, он чи ки фалокат меоварад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фалокатомез — [فلاکت آميز] пур аз фалокату бадбахтӣ ва накбат, манҳус, фалокатбор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шақоват — [شقاوت] а. кит 1. бадбахтӣ, тирабахтӣ, накбат; муқоб. саодат 2. сахтдилӣ, сангдилӣ, бераҳмӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ